parang kelan lng, naghahanda ng maraming pagkain at excited sa pagsalubong ng new year. pero tamo bukas, katapusan na ng january.
parang kelan lng, nakilala ko si ate ging sa church, kausap, kapicture at kakulitan. pero tamo bukas, lilipad na papuntang california.
parang kelan lng, nihahawakan ko ung chan ni johanne at excited kasi ndi na mapigil ang paglaki ng baby. pero tamo ngyn, pinanganak na sha and ang dami ng pictures ni julianne allie. angkyut kyut.
parang kelan lng, bumili ako ng journal book kasi nainspired ako kay marissa and sabi ko, magsusulat na lng ako ng journal. pero tamo ngyn, nagbblog ako dito sa blogspot.
parang kelan lng, sinabi kong ieenjoy ko ang last 30 days ng teenage life ko at magpapakabangag. pero tamo ngyn, bente na pala ako.
parang kelan lng, naiyak ako ng nakita ang final grade ko sa nursing, pumasa at magbabakasyon akong masaya. pero tamo bukas, pasukan na ulit.
parang kelan lng, nageenjoy ako ng bakasyon kong walang responsibilidad. pero tamo bukas, simula na nmn ng pahirapan.
parang kelan lng, naiinip ako sa trabaho kong patient watch na nakaupo lng at nakatingin sa pashenteng confused. pero tamo ngyn, nine days na pala ako sa bago kong trabaho as a patient care tech.
parang kelan lng, sinabi ko sa sarili kong gigising ako ng maaga para maglakad lakad sa labas every sunrise. pero tamo, hanggang ngyn ni isang beses ndi ko pa nagagawa.
parang kelan lng, sinabi kong simula ngyng 2006, gagawa ako ng scrapbook ng pictures para maicompile. pero tamo ngyn, ni isang picture wala pa akong napprint.
parang kelan lng, sabi ko ggcng ako ng maaga para magkaroon ng devotionals time. pero tamo mo ngyn, bilang lng ung araw na nagawa ko un.
parang kelan lng, baby pa si angelo na nibubuhat-buhat. pero tamo ngyn, ndi na mahuli sa kakalakad.
parang kelan lng, simple pa ang lahat. pero tamo ngyn, nagiging komplikado na.
parang kelan lng, malakas ka pa na kahit maglakad ka buong araw, energetic ka pa rin. pero tamo ngyn, mejo mabilis ka ng hinihingal.
parang kelan lng, akala mo ndi mo malalampasan ang mga problema. pero tamo ngyn, narerealize mong lahat may dahilan.
parang kelan lng, akala mo wala ka ng kaibigan. pero tamo ngyn, nararamdaman mo ring may nagcacare sayo.
parang kelan lng, akala mo kaya mo kahit na dumating ang araw na mawala sha. pero tamo ngyn, marerealize mo na lang na ndi pala kumpleto kung wala sha. na naging parte na sha ng buhay mo.
parang kelan lng, masarap at mahimbing ang tulog kasi alam mong ndi mo kelangan gumising ng maaga kinaumagahan. pero tamo ngyn, simula na nmn bukas ng ilang buwang paggising ng maaga at walang katapusang puyatan.
parang kelan lng, akala ko ndi ako makakapagsurvive sa first sem ng nursing. pero tamo ngyn, magsisimula na nmn ako ng panibagong sem.
hay buhay nga nmn,
..parang kelan lng..
parang kelan lng, nakilala ko si ate ging sa church, kausap, kapicture at kakulitan. pero tamo bukas, lilipad na papuntang california.
parang kelan lng, nihahawakan ko ung chan ni johanne at excited kasi ndi na mapigil ang paglaki ng baby. pero tamo ngyn, pinanganak na sha and ang dami ng pictures ni julianne allie. angkyut kyut.
parang kelan lng, bumili ako ng journal book kasi nainspired ako kay marissa and sabi ko, magsusulat na lng ako ng journal. pero tamo ngyn, nagbblog ako dito sa blogspot.
parang kelan lng, sinabi kong ieenjoy ko ang last 30 days ng teenage life ko at magpapakabangag. pero tamo ngyn, bente na pala ako.
parang kelan lng, naiyak ako ng nakita ang final grade ko sa nursing, pumasa at magbabakasyon akong masaya. pero tamo bukas, pasukan na ulit.
parang kelan lng, nageenjoy ako ng bakasyon kong walang responsibilidad. pero tamo bukas, simula na nmn ng pahirapan.
parang kelan lng, naiinip ako sa trabaho kong patient watch na nakaupo lng at nakatingin sa pashenteng confused. pero tamo ngyn, nine days na pala ako sa bago kong trabaho as a patient care tech.
parang kelan lng, sinabi ko sa sarili kong gigising ako ng maaga para maglakad lakad sa labas every sunrise. pero tamo, hanggang ngyn ni isang beses ndi ko pa nagagawa.
parang kelan lng, sinabi kong simula ngyng 2006, gagawa ako ng scrapbook ng pictures para maicompile. pero tamo ngyn, ni isang picture wala pa akong napprint.
parang kelan lng, sabi ko ggcng ako ng maaga para magkaroon ng devotionals time. pero tamo mo ngyn, bilang lng ung araw na nagawa ko un.
parang kelan lng, baby pa si angelo na nibubuhat-buhat. pero tamo ngyn, ndi na mahuli sa kakalakad.
parang kelan lng, simple pa ang lahat. pero tamo ngyn, nagiging komplikado na.
parang kelan lng, malakas ka pa na kahit maglakad ka buong araw, energetic ka pa rin. pero tamo ngyn, mejo mabilis ka ng hinihingal.
parang kelan lng, akala mo ndi mo malalampasan ang mga problema. pero tamo ngyn, narerealize mong lahat may dahilan.
parang kelan lng, akala mo wala ka ng kaibigan. pero tamo ngyn, nararamdaman mo ring may nagcacare sayo.
parang kelan lng, akala mo kaya mo kahit na dumating ang araw na mawala sha. pero tamo ngyn, marerealize mo na lang na ndi pala kumpleto kung wala sha. na naging parte na sha ng buhay mo.
parang kelan lng, masarap at mahimbing ang tulog kasi alam mong ndi mo kelangan gumising ng maaga kinaumagahan. pero tamo ngyn, simula na nmn bukas ng ilang buwang paggising ng maaga at walang katapusang puyatan.
parang kelan lng, akala ko ndi ako makakapagsurvive sa first sem ng nursing. pero tamo ngyn, magsisimula na nmn ako ng panibagong sem.
hay buhay nga nmn,
..parang kelan lng..